ယာကူဇာ ခ်စ္သူ အခန္း-၁၀ မာဖီယာ

အခန္း-၁၀ မာဖီယာ

ကြ်န္ေတာ္ကို ေဆရံုပို႔ေပးရန္ ကားျဖင္႔ ေခၚလာၾကသည္။ ယာကူဇာ အရူးမေလးကေတာ႔ ေရွ႔ခန္းမွာ ထုိင္ေနသည္။ ဒင္းတို႔ အဖြဲ႔ လက္သန္ေျပာင္ မေျပာင္ေတာ႔ မသိ၊ ကြ်န္ေတာ္မွာေတာ႔ တကိုယ္လံုး ကိုက္ခဲ နာက်င္ေနသည္။ ဒီအတုိင္း ဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္ ေဆးရုံမွာ တစ္လေလာက္ ေနရမယ္ ထင္တယ္ဗ်။ ခုေတာင္ ပါးစပ္က ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မဟနုိင္ေသးေပ။ ေရွ႔ခန္းက ယာကူဇာ အရူးမေလးကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ တခ်က္ မိုက္ၾကည္႔ လွမ္းၾကည္႔သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း မိန္းခေလး ေတြ႔ရင္ ေနွာက္္တတ္တဲ႔ အက်င္႔ ရွိတာမို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေျခမျဖင္႔ သူမလက္ေမာင္းကို လွန္းတုိ႔လုိက္ျပီး။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ေဟ႔ ယာကူဇာ အရူးမေလး မင္းနာမည္ ဘယ္လုိေခၚလဲ…

ယာကူဇာ အရူးမေလး ေဒါသထြက္သြားျပီး သူမအိပ္ေဆာင္ ဓားကုိ ထုတ္၍ ကြ်န္ေတာ္ လည္ပင္းကို ဓားျဖင္႔ေတ႔ထားလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ျဖင္႔ အရမ္းလန္႔သြားျပီး နွလံုးခုန္သံေတာင္ ေပ်ာက္သြားသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဟာ မလုပ္လိုက္နဲ႔ေလ၊ ကြ်န္ုပ္က ေနာက္တာပါ…
ယူမီကို ။ ။ ရွင္ အသက္မေပ်ာက္သြားခ်င္ရင္၊ စကားေျပာ ဆင္ျခင္…

ယာကူဇာ အရူးမေလး ဓားကို ျပန္သိမ္းလိုက္မွ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ရူွနုိင္ေတာ႔သည္။ သူဆီက ရတဲ႔ေငြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ခံရတာနဲ႔ ကာေတာင္ မကာမိပါဘူး။ မေန႔က သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ သူမပိုက္ဆံေတြနဲ႔ စားပြဲေသာက္ပြဲၾကီး က်င္းပျပီး ေလာင္းကစားရုံသြားလုိက္တာ ပုိက္ဆံေတြလည္း အားလုံးေျပာင္သြားျပီ။ ျပန္ေပးဖုိ႔လည္း ပိုက္ဆံ တစ္ျပားမွ မရွိတာမုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ သည္းခံရုံကလြဲ ဘာရွိမွာလဲဗ်။ ဒါေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ စျပီ မိတ္ဆက္လိုက္သည္။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ကြ်နု္ပ္နာမည္က နာဂါတို၊ ခင္မ်ားေရာ..
ယူမီကို ။ ။ ကြ်န္မနာမည္ ယူမီကို…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ခင္မ်ား နာမည္က ေတာ္ေတာ္ရယ္ရတာပဲ၊ ဟားဟား…
ယူမီကို ။ ။ ရွင္ မရယ္နုိင္ေအာင္ လွ်ာကို ဖ်က္ပစ္လိုက္ရမလား…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ အသက္ကျဖင္႔ ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသး၊ အေျပာကေတာ႔ တယ္လည္း ၾကမ္းပါ႔လား။ ဒီပံုနဲ႔ဆို ခင္မ်ားကို ယူမယ္႔ ေယာက်ာ္း ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး...
ယူမီကို ။ ။ ကြ်န္မ ေယာက်ာ္းရမရ စိတ္ပူမေနနဲ႔၊ ရွင္ကိုယ္ရွင္သာ ပူစမ္းပါ။ လူက ပိန္ေညာင္ေညာင္နဲ႔ ေလတိုက္တာနဲ႔ လွဲသြားမယ္ ပံုစမ္းကမ်ား...

ဒီယာကူဇာ အရူးမေလးက အေပါက္ကလည္း ဆိုးလုိက္တာ မေျပာနဲ႔။ သူကိုယ္သူမ်ား ယာကူဇာဂိုဏ္း၀င္ၾကီး က်ေနတာပဲ။ ယာကူဇာဂုိဏ္း၀င္ အစစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔လို႔ ကေတာ႔ ဒင္း ေသဖုိ႔သာ ျပင္ေပေတာ႔ဟု ကြ်န္ေတာ္ ၾကိတ္ရယ္ ေနမိသည္္။ ေဆးရုံသို႔ ေရာက္သည္နွင္႔၊ လူနာတြန္းလွည္း တစ္ခုယူလာျပီး ကြ်န္ေတာ္ေရွ႔တြင္ ေစာင္႔ခ်လိုက္သည္။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ကြ်န္ုပ္က လူနာ၊ ျဖည္းျဖည္းသာသာ လုပ္ပါဗ်…
ယူမီကို ။ ။ တက္စရာ ရွိျမန္ျမန္တက္စမ္းပါ…

ခဏၾကာမွ ေဆးရုံမွ ၀န္ထမ္းမ်ား ေရာက္လာျပီး ကြ်န္ေတာ္ကို လူနာ တြန္းလွည္းေပၚတင္ျပီး လာေခၚသြားၾကသည္။ ယာကူဇာ အရူးမေလးနဲ႔ သူမေဘာဒီကဒ္ ၂ဦးက ေနာက္က လိုက္လာၾကသည္။ ဆရာ၀န္က ကြ်န္ေတာ္ကိုလည္း စစ္ေဆးျပီးေရာ အရမ္းထိတ္လန္႔သြားသည္။

ဆရာ၀န္ ။ ။ ခင္မ်ားကို ဒီေလာက္ ဒဏ္ရာေတြ ရေအာင္ ဘယ္သူလုပ္လုိက္တာလဲ၊ မျဖစ္ဘူး အမွုဖြင္႔မွ ျဖစ္မယ္…
ဆရာ၀န္ဆီက စကားၾကားသည္နွင္႔ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္း၀မ္းသာ အားရျဖင္႔။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဖမ္းမယ္ဆို ဒီေကာင္မေလးကို ဖမ္း…

ကြ်န္ေတာ္ စကားပင္ မဆံုးေသးပင္ ယာကူဇာ အရူးမေလးက ကြ်န္ေတာ္ ေျခေထာက္အနာကို လက္ျဖင္႔ တမင္ ဖိခ်လိုက္သည္။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ အားအားအား…

ယာကူဇာ အရူးမေလးက ဆရာ၀န္ကို အေ၀းသို႔ ပထုတ္ျပီး ေခၚသြားသည္။ ဆရာ၀န္ကို တုိးတုိးတစ္ခုခု ေျပာေနပံုရသည္။ ကြ်န္ေတာ္အေပၚ ဘာမ်ား မေကာင္းၾကံေနမလဲ ေတြးေနမိသည္။ ခဏေနေတာ႔ ဆရာ၀န္ ျပန္ေရာက္လာျပီး ကြ်န္ေတာ္အား မသကၤာတဲ႔ မ်က္လံုးမ်ားျဖင္႔ ၾကည္႔သည္။

ဆရာ၀န္ ။ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အျပစ္က်ဴးလြန္၊ ဒီေလာက္ေတာ႔ မလုပ္လုိက္သင္႔ဘူး။ ခုမ်က္နွာ တစ္ခုလံုးလည္း လက္သည္းကုတ္ရာေတြနဲ႔…
ယူမီကို ။ ။ ဆရာ သူကုိ ျမန္ျမန္သာ ကုေပးပါ၊ ကြ်န္မမွာ အခ်ိန္မရွိဘူး…
ဆရာ၀န္ ။ ။ ဒါနဲ႔ ခင္မ်ားတုိ႔ နွစ္ေယာက္က သမီးရည္စားေတြလား…

ယာကူဇာအရူးမေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္ မ်က္နွာ၊ တစ္ေယာက္ မ်က္နွာ ၾကည္႔လိုက္ၾကျပီး။

ယူမီကို၊ ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဟာ မဟုတ္ပါဘူး…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဒီလို ရုပ္ဆုိးတဲ႔ မိန္းခေလးက ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သူျဖစ္ပါ႔မလား ဆရာရဲ႔…
ယူမီကို ကြ်န္ေတာ္ နားသို႔ ကပ္လိုက္ျပီး တိုးတိုးေျပာသည္။
ယူမီကို ။ ။ ရွင္ထပ္မနာခ်င္ရင္၊ ပါးစပ္ပိတ္ထားေတာ႔…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ မင္း ငါခ်စ္သူလို႔ အေျပာခံရတာကိုး ဂုဏ္ယူေနတာမလား...
ယူမီကို ။ ။ ေနာက္ဆံုး အၾကိမ္သတိေပးလိုက္မယ္၊ ပါးစပ္ပိတ္ထား...

ကြ်န္ေတာ္လည္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနလိုက္ရသည္။ ဆရာ၀န္က ေသေသခ်ာခ်ာ စမ္းသပ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဆရာ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္မေနရေတာ႔ဘူး ထင္တယ္ဗ်ာ...
ကြ်န္ေတာ္ ဆရာ၀န္ကို မ်က္လံုးတစ္ခ်က္ မွိတ္ျပလိုက္ျပီ၊ ကြ်န္ေတာ္ဘက္က ေထာက္ခံခိုင္းသည္။ ဆရာ၀န္က မရိပ္မိပဲ၊
ဆရာ ။ ။ ခင္မ်ားမ်က္လံုး တစ္ဖက္နာေနလုိ႔လား။ အဲဒီေလာက္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႔။ ခင္မ်ား ေဆးရုံတက္စရာေတာင္ လုိမွာ မဟုတ္ပါဘူး...

ယာကူဇာအရူးမကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ကို ေလွာင္ရယ္ေနသည္။ ဆရာ၀န္က ေဆးထည္႔ေပးျပီး ေဆးရုံက ျပန္ဆင္းလို႔ရျပီလို႔ ေျပာသည္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ယာကူဇာအရူးမေလး ေဆးရုံမွ ျပန္ထြက္လာခဲ႔ၾကသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း၊ ဆရာ၀န္ကို ကြ်န္ုပ္အေၾကာင္း ခင္မ်ား ဘာေတြ သြားေျပာေနတာလည္း။ ဆ၇ာ၀န္က ကြ်န္ုပ္ကို အျပစ္က်ဴးလြန္ထားတယ္ ေျပာေနတာလဲ...
ယူမီကို ။ ။ သိခ်င္မေနပါန႔ဲ...
ယူမီကို ။ ။ ရွင္ကို ကြ်န္မေဆးရုံပို႔ေပးျပီး ဆုိေတာ႔ ကြ်န္မ တာ၀န္ေတာ႔ေက်ျပီး။ ရွင္သာ ရွင္ကတိအတုိင္း ယာကူဇာဂုိဏ္းေတြ႔ဆံု ပြဲကို ကြ်န္မကို ေခၚသြားေပးရမယ္…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ယာကူဇာဂုိဏ္းေတြ႔ဆံုပြဲကို ခင္မ်ားက ေပါ႔ေသးေသး ေအာင္းေမ႔ေနတယ္။ အခန္႔မသင္႔ရင္ ခင္မ်ား အသက္ေတာင္ အာမမခံနုိင္ဘူး ျဖစ္သြားမယ္။ ခင္မ်ား ေတြ႔ဆုံပြဲ အတြက္ ကြ်နု္ပ္နဲ႔ ျပင္ဆင္မွုေလးေတြ လုပ္သြားမွ ျဖစ္မွာေပါ႔…
ယူမီကို ။ ။ ဒါေတြ မလုိပါဘူး…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဒါဆိုလည္း ခင္မ်ား တစ္ေယာက္ပဲသြား၊ ကြ်နု္ပ္ေတာ႔ အေလာင္းလိုက္ မေကာက္နုိင္ဘူးဗ်…
ယူမီကို ။ ။ ရွင္ စကားေျပာတာ မိုက္ရုိင္းလွခ်ည္းလား…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကြ်နု္ပ္က အမွန္တိုင္းေျပာတာပဲ…
ယူမီကို ။ ။ ဒါဆို မနက္ျဖန္ ရွင္အားလား။ ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ႔…

ကြ်န္ေတာ္တြင္ ဘာအလုပ္မွ မရွိေသာ္လည္း အခ်ိန္ကို ဒီယာကူဇာအရူးမေလး အတြက္ေတာ႔ မျဖဳန္းပစ္နုိင္ဘူးဗ်။

ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ ကြ်နု္ပ္က အားေနတဲ႔ပံုေပါက္ေနလုိ႔လား ဟြန္း…
ယူမီကို ။ ။ ဒါဆို ရွင္မအားဘူးလား…
ကြ်န္ေတာ္ ။ ။ တစ္နာရီကို ေဆြးေႏြးခ ဘယ္ေလာက္ေပးမွာလဲ ဆုိတာေပၚမူတည္ျပီး ကြ်ုနု္ပ္အား မအား စဥ္းစားရမွာဗ်…
ယာကူဇာအရူးမေလး ကြ်န္ေတာ္ အက်ီၤကို ေဆာင္႔ဆြဲလိုက္ျပီး။
ယူမီကို ။ ။ ကြ်န္မ ပိုက္ဆံေတြ ေလွ်ာ္ေပးလိုက္တာေတာင္ အားမရေသးဘဲ၊ ထပ္လုိ္ခ်င္ရင္ေတာ႔ ရွင္အသက္ကို ဖက္နဲ႔ထုတ္ဖုိ႔ျပင္ေပးေတာ႔…

ယာကူဇာအရူးမေလးရဲ႔ ေဘာဒီကဒ္ ၂ဦးကလည္း ေရွ႔သို႔ တုိးလာၾကသည္။ ယာကူဇာ အရူးမေလး တစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခ်က္စားပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူမေဘးက ေဘာဒီကဒ္ေတြကေတာ႔ ဗလေတာင္႔ေတာင္႔နဲ႔ သိပ္မလြယ္ဘူးဗ်။ ယာကူဇာ အရူးမေလးက ကြ်န္ေတာ္ အိတ္ကပ္ထဲမွ ဟမ္းဖုန္းကို ယူျပီး ဖုန္းနံပါတ္ မွတ္၍ သူမဆံပင္မ်ားကို ေလေပၚမွာ ခါးယမ္းလိုက္ျပီး သူမကားဆီသုိ႔ ထြက္သြားသည္။ ဒီလိုေလး ဆံပင္ေလးကို ေ၀ွ႔ယမ္းသြားေတာ႔လည္း ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ မိန္းခေလး ပံုမ်ဳိးပင္။ ယာကူဇာအရူးမေလးက ဓာတ္ပံုထဲကထက္ အျပင္မွာ ပိုေတာင္ လွေသးသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူမကို ခဏတာ ေငးၾကည္႔မိလုိက္သည္။ ျပီးမွ ကုိယ္မွာကိုေတာင္ ျပန္ရယ္ေနမိသည္။

ဆက္ရန္...